قصه ی عاشقی

سه شنبه 13 بهمن 1394

- 12:0

بازدید : 380

دسته : دلنوشته , شاعران معاصر , عادل دانتیسم , تلخ نوشته , ,

حالا هِی بگویید
همینکه خوب است و خوش
همینکه جایی دور از ما بودنمان
تکیه کرده است به غریبه ای
عاشقانه می سراید کافیست !
با خودتان که تعارف ندارید
با خدایتان هم حتی !
او که می رود
به هوایِ لیلیِ خوش خت و خال تر
هیچ هم خوب بودنش آرزو نیست
نه اینکه بد دل باشیم و بد بخواهیم نه !
این آرزوها خودمان را زیرِ سوال می برد
دلمان را بیشتر که روزی به اعتمادِ ما
خودش را شش دُنگ به نامِ غریبه ای دور کرد
که حالا باید بنشیند و این حرفهایِ دل خوش کنک را بشنود
نه جانم . .
او که می رود بی هیچ بهانه ای
خیر که هیچ شَرش کم باشد از روزگارت
تو بنشین برایِ خودت رویا بچین
برایِ خودت آرزویِ بهترین داشته باش
برایِ خودت چای دارچین هایِ دو نفره ی
رویایی
سفرهایِ یکهویی که خیلی ها آرزویِ محال می دانندش
انگار که نمی شود خودشان یکی از آنهایی باشد
که روزی بی هیچ برنامه ای معشوقه اش را
غافلگیر کند .
یاد بگیر جانم !
برایِ خودت دوستش داشته باش
برایِ لحظه هایت آرزو بچین
یاد بگیر برایِ او بودن نیست
قصه ی عاشقی
برای مــــــــــــــــــا
بودن است.